Fusbal, fusbal

Bramka (tor) robili my z dwóch postawionych na ziymi, srogich kamiyni, nojlepi nadowały sie cegły. To boły supki. Laty, a więc poprzeczki niy boło, abo jak fto woli była umowno, toz jak fto szczeloł na bramka, to durś boła haja: cy bal lecioł jesce pod latom, abo juz nad latom. A niyftorzi to nawet godali, co bal piznoł, czyli uderzyl gynau w lata i zaro wylecioł na aus, czyli aut. Ja, mocie recht, ta lata, ftory my niy mieli.

Jak my tak szpilali na placu, to niy mieli my żodnego syndziego, co by gwizdnoł, kej cza. Bez to faule, rynki i tory były bardzo uznaniowe. Ale rogi juz niy. A jak jako drużyna czi razy wybioła na róg, toi sie rycało: czi rogi elwer! czyli trzy rogi karny! Bo elwer to właśnie rzut karny, ale niy ino, bo tyz bezrobotny. Jak niy ma syndziego, to niy bydzie tyz umpartu, czyli rzutu sędziowskiego. Ale na boisku bydzie mita, czyli jego środek. A co ze spalonym? Ano nie ma na to oddzielnego śląskiego słowa. Momy za to cołkie określynie nojbarzi prosty, ale i skuteczny taktyki we fusbalu: bij, a leć, a więc uderz i biegnij.