Wziynli nom arcybiskupa

Jedyn z czytelników napisoł we komyntarzu na naszy internecowy cajcie, co sie fest staro ło arcybiskupa i namowio nos, coby za niego rzykać. To koniecnie musymy zrobić, rzykanie pomogo na wszysko, ale jo wiym, co Adrian Galbas, chop ftory sie chowoł we Karbiu i na Szombiyrkach do sie rada. Nawet pomiyndzy warszawiokami.

Niy doł mi tyz arcybiskup skońcyć piyrszego pytanio i łod razu pedzioł, co niy śmiy nie pedzieć jak mo we zocy Życie Bytomskie. Jego łojcowie zowdy je kupuwali, a łon ucył sie na naszym cajtongu skłodać literki i cytać! A potym łosprawioł jaki ś niego boł za bajtla zgobnik i jak łojcowie skiz tego musieli durś łazić pogodac ze rechtorami. Piyknie Adrian Galbas godoł tyz ło Ślonsku, ło tym, jak bez cołkie lata rzondzoncy we Warszawie naszy ziymie i naszych ludzi niy szanuwali i mieli ich za nic.

Bytomski arcybiskup juz sie pożegnoł ze Ślonzokami i Ślonskiym. A do Bazyliki we Piekarach nawet we łostatni pyndzialek ekstra przijechoł, coby podziynkuwać za wszystko Matce Boży Piekarski i porzykać, coby durś dowala na niego pozór. Żodnymu ło tym byzuchu noprzód niy pedzioł. Łoroz wloz do zakrystie ło szósty rano, a farorz, kapelonki i wierni fest sie dziwuwali. Ino że arcybiskup chcioł przijechać na roraty, a niy wiedzioł, co we Piekarach roraty som na wiecór.