Jak jo ci fest przaja!

Jak sie kaj trefiom i wpadnom sie w łoko, to mogom sie umówić na randkę, czyli na zolyty. Tak po prowdzie, downi to karlus łazioł na zolyty do frelki, ale dzisioj wszysko jest juz inacy. Na zolyty - wiadomo - cza sie wysztigluwać, czyli ładnie ubrać, karlus musi kupić jake blumy, czyli kwiatki, a casym i jaki gyszynk (prezent). Dejcie pozór chopcy: we Walentynki to sie ani bez nich niy pokazujcie na zolytach, bo fest podpadniecie, a może być i dużo gorzi. Dejcie sie pedzieć.

Jak juz sie łazi na zolyty trocha casu, to łon to jest szac (sympatia, a później narzeczony), a łona lipsta (sympatia, narzeczona). Na pocontku zolytuwanio (potym zresztom tyz) fajnie jest chycić sie za roncki (za ręce), paczeć sie w łocy, a potym to nawet idzie dać dziubka, abo kusika (całusa). Karlus może tyz zaśpiywać: "Dziubka dej, dziubka dej moja roztomiło. Bo jak dziubka niy dostana, zrobia jo sie w sercu rana. Dziubka dej, dziubka dej moja roztomiło". Roztomiło i roztomiły to bardzo fajne wyrazy, możecie sie tak mianuwać, czyli nazywać, bo to znaczy: ukochany, umiłowany. Ło tym, co sie tam dali na zolytach wyrobio pisać sam niy byda, bo mi ani niy pasuje. Zresztom tyz niy pamiyntom, bo łod downa zech jest żyniaty.

A potym juz sie możecie łożynić. I juz niy bydzie frelki, ani lipsty, niy bydzie karlusa, ani szaca. Bydom moja i mój, bo tak u nos mówią o sobie nawzajem żona i mąż. A moja i mój dali mogom chodzić za roncka, ale nojcynści chodzom par am, czyli pod rękę. I żyli długo i szczęśliwie!