W radzionkowskim starym kinie

W niespełna 40 lat po wynalezieniu kinematografu kino dotarło do Radzionkowa. Założono je w znanym wówczas lokalu Augustyna Spyrki przy dzisiejszej ulicy Śródmiejskiej 12. Kino nazwano „Helios”, a następnie zmieniono jego nazwę na „Apollo”. Od 1929 roku wyświetlano najpierw filmy nieme, a następnie dźwiękowe.

Kino przeżyło rozkwit, kiedy do Radzionkowa przeprowadziła się z katowickich Szopienic Helena Słomka. Mimo młodego wieku kobieta była pracownicą amerykańskiej wytworni filmowej Universal Picture Corporation i już wcześniej prowadziła kino „Bałtyk” w Rudzie Ślaskiej. Wyposażyła ona archaiczne nieco kino w nowe fotele i projektor dźwiękowy. Jednocześnie placówkę przemianowano na „Casino” i pod tą nazwą pamięta ją wielu starszych mieszkańców. W prowadzeniu kina pomagał kobiecie restaurator Józef Letocha. W 1942 roku para pobrała się. Jednak trzy lata wcześniej pani Helena zrezygnowała z prowadzenia kina, a te zyskało nowego dzierżawcę.

Po wojnie kino upaństwowiono. Nadal cieszyło się ono ogromną popularnością, odwiedzały je zarówno osoby prywatne jak i szkolne wycieczki. Jak odkrył Jarosław Wroński, rzecznik prasowy Urzędu Miejskiego w Radzionkowie, w tarnogórskim „Gwarku” ukazał się w 1960 roku artykuł informujący, iż w radzionkowskim kinie największym powodzeniem cieszą się radzieckie komedie. Informację tę należy jednak potraktować z przymrużeniem oka.

Kres kina w jego starym miejscu położyło wybudowanie w 1966 roku Domu Kultury. Tam właśnie przeniesiono kino do nowoczesnej sali, w której obiekt istnieje do dziś. Pamiątką po pierwszych latach działalności placówki jest ustawiony w holu Centrum Kultury ogromny projektor z końca lat 60. minionego wieku. 

Sala, w której pani Helena Słomka prowadziła kino istnieje do dziś. Obecnie obiekt jest na etapie remontu i na razie nie wiadomo, co tam powstanie. Potomkowie Heleny i Józefa są znanymi osobami w Radzionkowie. Ich syn Krystian Letocha to właściciel Restauracji „U Letochy” przy ulicy Świętego Wojciecha 2, czyli w tym samym miejscu, co przed laty. Tradycje rodzinne kontynuuje również wnuczka pani Heleny. s.