Ło chwolyniu i abstrakcyjnych wicach

Łosprawiali my tyz ło tym, jakie som Ślonzoki. Metropolita mioł recht, jak godoł, co u nos ludzie niy poradzom i za fest niy chcom chwolić inkszych, nawet jak ci zrobiom coś dobrego, abo coś do porzondku. "Najwyższy śląski komplement, to: "może być" - pedzioł arcybiskup i widzioł zech, co go ta nasza cecha szteruje. A potym spomniało mi sie, co znom jesce drugi ślonski komplement. Tyz fest mocny: "A, tak to robis", abo "A, tak ześ to zrobioł". Czyli: niby dobrze, ale niy do końca, bo po prowdzie to sie robi inacy, a jak to wiy ino tyn, co łocynio. Bo Ślonzoki richtich niy chwolom, podug nich wszystko cza robić do porzondku i to jest norma, bezto chwolynie sie niy noleży. Co innego, jak fto co zawali, wtedy idzie dużo godać. Dom inny prziklod, taki z życio codziynnego: "Dobro ta zupa, smakuje wom?" "Jakby niy smakuwała, tobych niy jadła. Niy byda ekstra godać".