Katecheza nie boli!

Adam Maniura od 1997 roku jest katechetą w I Liceum Ogólnokształcącym im. Jana Smolenia. Obecnie uczy religii również w IV Liceum Ogólnokształcącym im. Bolesława Chrobrego. Wcześniej 5 lat spędził w zakonie Braci Mniejszych Kapucynów. O tamtych doświadczeniach napisał wydaną w 2002 roku książkę zatytułowaną „A mogłem zostać kardynałem”. – To był dobry i piękny okres w moim życiu – wspomina Maniura. – Doszedłem jednak do wniosku, że życie konsekrowane nie jest moim powołaniem. Nie złożyłem więc ślubów wieczystych, odszedłem z zakonu w przyjaźni, a z wieloma ludźmi, których tam poznałem, do dzisiaj utrzymuję serdecznie kontakty. Swoją książkę napisałem, bo zaczęła mnie denerwować sytuacja, nagłaśniania przez media przypadków osób, które odeszły z zakonów i mówiły o nich bardzo złe rzeczy. Kolejną książkę zatytułowaną „Ale faza. Życie pod napięciem” Maniura napisał razem ze swoim poznanym w seminarium kolegą Rafałem Szymkowiakiem. Brat Rafał przyjął święcenia kapłańskie, dziś jest doktoratem katechetyki i prowadzi zajęcia w Wyższym Seminarium Duchownym Braci Mniejszych Kapucynów.

Jako katecheta Adam Maniura inicjował i przeprowadził z młodzieżą wiele rozmaitych przedsięwzięć. Niektóre – jak chociażby „Wypożyczalnia różańców” – cieszyły się dużym zainteresowaniem mediów. W Bytomiu razem z licealistami przygotowywał także „żywe szopki” w okresie bożonarodzeniowym, założył dla uczniów  I oraz IV LO Klub Myśli Chrześcijańskiej „Effatha”. Działa on od czterech lat, na jego spotkania przyjeżdżają z wykładami naukowcy, ale także na przykład członkowie znanego kabaretu „Mumio”. Niektóre z tych przedsięwzięć już zakończono. – Jedna akcja rozwijała się bardzo fajnie, zaczęliśmy więc współpracować z różnymi instytucjami – wspomina Maniura. – I wtedy zaczęły się problemy, ktoś się obraził, że nie dostał sprawozdania i podziękowania na piśmie. A ja zapytałem: czy nam ktoś dziękuje? Nie, bo my robimy to, aby mieć satysfakcję z tego, że możemy coś dobrego wspólnie zrobić. Nie chodzi nam o biurokrację, ale o frajdę.

Najświeższym pomysłem Maniury była przeprowadzona tuż przed 1 listopada w IV LO akcja zatytułowana „Każdy może być świętym”. – Chcieliśmy pokazać, że ostatniego dnia października wcale nie trzeba się bawić w jakiś Halloween, bo przecież nie zbliża się żaden „dzień duchów”, ale dzień Wszystkich Świętych – mówi Adam Maniura. Każdy z uczniów biorących udział w tym przedsięwzięciu miał za zadanie wybrać sobie postać jakiegoś świętego i przebrać się za niego. W czasie długiej przerwy na korytarzach IV LO stanęła taka galeria „żywych posągów” świętych. – Po co udawać stracha i chodzić z wydrążoną dynią, skoro można przebrać się za świętego – mówi Adam Maniura.

Adama Maniurę zajmują nie tylko sprawy związane z religią. Wspólnie z uczniami stworzył także teatr pantomimy, który kilka lat temu wystąpił nawet w Warszawie. Jest również miłośnikiem fotografii, a od półtora roku prowadzi także bloga pod internetowym adresem przeblyski.pl Na początku katecheta zamierzał zamieszczać na tym blogu swoje komentarze do niedzielnych czytań liturgicznych. Blog jednak rozrósł się – dziś katecheta pisze na nim o różnych aspektach życia. Za jego pośrednictwem prezentuje również utalentowanych uczniów – ostatnio pisał o uczennicy drugiej klasy IV LO Agnieszce Biedzie, autorce ciekawych fotografii.

Katecheta od lat obserwuje swoich uczniów i dyskutuje z nimi. – To nie prawda, że młodzież jest dziś gorsza niż kilkanaście lat temu – mówi Adam Maniura. – Owszem, sporo jest osób krytycznie nastawionych wobec religii i Kościoła. Ale to przede wszystkim dlatego, że nie wynoszą dobrych fundamentów z domów rodzinnych, w ich rodzinach nie rozmawia się o Bogu. Rodzice nie modlą się z dziećmi, znam nawet przypadek rodziców, którzy za zły objaw uznali, że dziecko się modli i chodzi w tygodniu na Msze święte. Nic dziwnego, że potem łatwiej „łapią” hasła różnych Palikotów. Ja staram się im pokazać, że religia jest ważna i atrakcyjna, że nie trzeba się wstydzić tego, że jesteśmy ludźmi wierzącymi.