Nazwiska piszcie po polsku! [opinia]

Tegoroczną Muzę, czyli nagrodę prezydenta Bytomia w dziedzinie kultury otrzymał m.in. znakomity solista Opery Śląskiej Stanisław Kufluk.

Tak, wiem, że wszędzie - także na afiszach Opery Śląskiej - spotkacie państwo pisownię: Kulfyuk. Ale to jest błąd. Nazwiska ukraińskie (i rosyjskie) piszemy w języku polskim w polskiej, a nie angielskiej, transkrypcji językowej.

Po polsku nie pisze Taras Shevchenko albo Solomiya Krushelnytska. Po polsku jest poeta Taras Szewczenko i wybitna śpiewaczka operowa Sołomija Kruszelnicka. Tę samą formę stosujmy wobec współczesnych artystów: śpiewaka Stanisława Kulfluka albo dyrygenta Jarosława Szemeta.

Skąd zatem Kulfyuk? Artysta urodził się w Stanisławowie, obecnie na terenie Ukrainy (piszę obecnie, bo urodził się chyba jeszcze w ZSRR). Jego nazwisko zostało zapisane w aktach stanu cywilnego ukraińską cyrylicą: Станіслав Куфлюк. W paszporcie "zagranicznym" zapisano je w transkrypcji anglojęzycznej: Kulfyuk. Ale w literackiej polszczyźnie brzmi: Kufluk i to jest prawidłowa pisownia, która powinna obowiązywać np. dziennikarzy i recenzentów muzycznych.

Jest jeden szkopuł. Artysta robi międzynarodową karierę, występuje poza granicami polski, więc zapewne woli być identyfikowany (np. w wyszukiwarce Google) pod międzynarodową formą brzmienia nazwiska: Kulfyuk. Ba, jako że uzyskał obywatelstwo polskie - być może nawet tak ma napisane w polskim dowodzie osobistym. Gdyby chciał się oficjalnie nazywać Kulfluk musiałby przejść dwie urzędnicze procedury: uznania za obywatela polskiego, a potem zmiany nazwiska z Kulfyuk na Kufluk.

To wszystko jednak nie zmienia faktu, że prawidłowa polska pisownia jego nazwiska brzmi: Kulfuk.

Stanisława Kufluka vel Kulfyuka pozdrawiam z serdecznością i podziwem. Gratuluję zasłużonej nagrody!